Inguru egokia
Euskal kostaldeak ontziak eraikitzeko beharrezko
natur baliabide guzti-guztiak eduki izan
ditu beti. Gure basoetan ugari den haritza izan
da, betidanik, arotz ontzigileen lehen aukera.
Zur sendoa du eta, aldi berean, oso erresistentzia
handikoa busti-lehorrean luzaroan irauteko.
Haritza, era berean, oparoa da forma bihurri
eta linealetan, eta horrela ontzi bat osatzen duten
piezen forma sorta osoa eskain dezake.
Bizkaitik ekartzen zuten mea bikaina gure
geografiaren itsas aldeko isurialdean banatutako
burdinoletan prozesatzen zuten.
Instalazio hauek erreken indar hidraulikoa ba-liatzen zuten,
eta baso zabaletan produzitzen zuten egur-ikatza zuten elikagai.
Mea, energia eta erregaia konbinatzeak burdin-gintza
industria arrakastaz garatzea ahalbidetu zuen. Honen sostengu nagusietako bat ontzigintza bera zen.
Euskal Herriko geografia menditsuari esker, zuhaitz
espezie ugari zegoen eskura, mendi mazeletan banatuta.
Haritz ugaritasunaz gain, ontzioletako zur gogokoena
baitzen hau, beste espezie batzuk ere erabiltzen zituzten
arraunak, poleak, mastak eta beste zenbait egiteko,
tartean ziren eta pagoa, gaztaina, lizarra, intxaurra,
izeia eta gorostia, besteak beste. © José Lopez
Ur ibilguak. Plubiometria altuak eta gure lurraldeko
malda handiek behar adina energia hidrauliko
sortuko dute burdinoletako gabiei eta
hauspoei eragiteko. © José Lopez
Egur-ikatza. Ontzietarako piezak basoan bertan
arbastatzen zituzten. Prozesu honek egur
pi-la handiak sorrarazten zituen, eta horixe baliatzen
zuten ikatza egiteko. Izan ere, ikatza ezinbestekoa
zen burdinoletako labeak elikatzeko. © José Lopez
Agorregiko burdinola.
Euskal meategietatik ateratako burdin
meari burdinoletan ematen zioten
lanketa industriala, energia hidrauliko
eta ikatz ugariari esker. Itsasoko
jarduerekin estu lotua bera, burdin
produkzioa euskal ekonomiaren ardatza
izan da hainbat mendetan
zehar. © José Lopez
XVIII. mendetik aurrera, Iratiko pagadi-izeidiak ontzigintzarako material bikainak
eman ditu. Iratiko izei erraldoiak errege-ontzioletako fragata eta ontzietarako
mastak egiteko erabiltzen zituzten, eta pagoek, berriz, arraunak egiteko
materiala ematen zuten. © José Lopez
Pagoek zur luze eta zuzena
e-maten zuten, gilak egiteko egokia
alegia. Pago egurrak ongi eusten
ez badio ere uraren eta haizearen
arteko txandatze horri, ontzietako
gila egiteko unean ez zen
eragozpen hau gertatzen, gila bera
beti urpean egoten delako. © José Lopez
Haritz motz edo lepatua.
Basoetan bazkatzen zen ganaduak
suntsitu egiten zituen zuhaitz kimu
eta altsumak. Honek basoak kudeatzeko
modu berezi samar bat garatzea
ekarri zuen. Zuhaitzak altuera
jakin batean inausten zituzten,
hain zuzen moztu berriak ordezkatuko
zituzten adar gazteak ganaduaren
helmenetik kanpo gera zitezen.
Adar gazteak gidatu egiten
zituzten hurrena, haztean ontzigintzarako
behar ziren formak har zitzaten. © José Lopez
Haritz
landatuak.
Haritzaren
zati guztiak
erabil
zitezkeen
ontzi bat
osatzen
duten
pieza mota
guztiak
egiteko. © José Lopez
Haritz landatuak. © José Lopez
Olagizonak
Legazpiko
Mirandaolako
burdinolan. © José Lopez
Burdinoletako produkzioaren zati handi bat ontzietarako iltze,
aingura eta arma beharrak asetzera bideratzen zen. © José Lopez